Wykorzystując kluczowe pojęcia mechaniki kwantowej, takie jak superpozycja i splątanie, komputery kwantowe obiecują rozwiązywać problemy, które są nazbyt trudne dla wszystkich klasycznych komputerów. Aby realistyczny komputer kwantowy działał w praktyce, informacja kwantowa musi być zapisana w kubitach – najmniejszych układach fizycznych posiadających czysto kwantowe własności. Tak więc taki komputer kwantowy będzie musiał składać się milionów kubitów i przez to będzie musiał mieć skalowalną architekturę. W spinie pojedynczego elektronu może zakodować jeden kubit. Nauczyliśmy się, jak uwięzić pojedynczy elektron w krzemie, jak precyzyjnie manipulować jego spinem, ustawić go w superpozycji i splątać jego stan ze stanem innego kubitu. Dotychczas te funkcje były demonstrowane w układach składających się z nie więcej niż dwóch kubitów.
Klasyczne układy komputerowe są wykonane z krzemu, i oparte są na tej samej technologii co pułapki elektronowe, a ich skalowalność pozwoliła na rozwinięcie dużego przemysłu. Mimo to, nie możemy tak łatwo skalować układu kwantowego, ponieważ kubity, a tym samym elektrony, muszą być bardzo blisko siebie, aby móc oddziaływać. Dla skalowalności architektury, potrzebujemy miejsca w kwantowym układzie scalonym na wymagane połączenia elektryczne, lub do osadzania klasycznego krzemowego układu elektronicznego, który wspomagałby sterowanie kubitami.
Naszym pomysłem jest nowy element funkcjonalny: kwantowa magistrala (z ang. Quantum Bus), która przenosi pojedynczy elektron, a tym samym informację kwantową na odległość około 10 mikronów. Dzięki takiej magistrali można umieściś grpy kubitów dalej od siebie, generując w ten sposób przestrzeń, której potrzebujemy do zaprojektowania skalowalnej kwantowej architektury komputerowej. QuBus jest kompatybilny z produkcją przemysłową i korzystamy z usług partnerów przemysłowych, takich jak LETI, STMicroelectronics i Intel w ramach konsorcjum. Naszym końcowym celem jest zademonstrowanie teleportacji kwantowej przez QuBus i zbadania możliwości rozgałęzienia magistrali, tak aby umożliwić budowanie dwuwymiarowych, odpornych na błędy, sieci oddziałujących kubitów w układzie scalonym.

Further reading on this topic:
Interfacing spin qubits in quantum dots and donors—hot, dense, and coherent